قدیما زندگی قاعده‌ای ساده داشت؛ سکه را می‌انداختی، یا شیر می‌آمد یا خط. همین. نهایت پیچیدگی جهان همین بود که شانس، پنجاه پنجاه تقسیم می‌شد. نه ضریب داشت، نه تبصره، نه پیوست. آدم هم نهایتاً دو رو داشت؛ یا این‌طرفی بود، یا آن‌طرفی. یا می‌برد، یا می‌باخت. وسطی وجود نداشت