پایگاه خبری صدای زنجان نیوز/ مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان زنجان از وارادت چاقوی چینی با وجود تنوع تولید و کیفیت بالای محصولات زنجان انتقاد کرد.  

سید مکائیل موسوی با اشاره به اینکه صنایع دستی اقتصاد عزت‌آفرین است، اظهار کرد: در این بخش یکی از استان‌های پیشرو هستیم و رتبه پنجم کشور را از نظر تعداد و ارزش صنایع دستی داریم.

وی تعداد هنرمندان صنایع دستی استان زنجان را بیش از ۱۲ هزار نفر برشمرد و گفت: این تعداد در ۵۵ رشته از ۲۹۹ رشته تعریف شده حوزه صنایع دستی در کشور فعالیت می‌کنند.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان زنجان با بیان اینکه در بخش صنایع دستی فلزی حرف برای گفتن داریم و تولیدات مس رقم بالایی را به خود اختصاص داده است، عنوان کرد: سالانه ۷ هزار تن تولید مس داریم که شامل ظروف، دیگ‌های بزرگ تا لوازم تحریر می‌شود و بیش از ۱۰۰ نوع تنوع دارد.

وی با اشاره به اینکه کیفیت و ظرافت مس‌های زنجان زبانزد است، تصریح کرد: استان اصفهان رتبه نخست از لحاظ تولید مواد اولیه را دارد اما تولید اقلام زنجان رتبه نخست را داشته و از اصفهان پیشی گرفته است.

موسوی، زنجان را مهد چاقو خواند و افزود: با وزارتخانه و دستگاه‌های نظارتی مکاتبه کردیم که از واردات چاقوی چینی جلوگیری کنند اما به دلیل اینکه این محصولات در قالب ظروف آشپزخانه وارد کشور می‌شود تا کنون این امر محقق نشده است.

وی ادامه داد: در زنجان کارگاه‌های فولادسازی داریم که مشکل مواد اولیه را ما را حل کرده و در اقلام مختلف، تنوع بالایی تولید می‌کنیم ولی متأسفانه ورود چینی‌ها مشکل شده است.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان زنجان با بیان اینکه زنجان شهر جهانی ملیله شناخته شده، ابراز کرد: سالانه حدود یک و نیم تن ظروف و ۲ تن زیورآلات نقره و ملیله داریم که با توجه به افزایش قیمت طلا مورد استقبال قرار گرفته است.

وی با اشاره به اینکه ۴ هزار نفر گیوه باف در استان داریم، خاطرنشان کرد: چند کارگاه داریم که بافت‌ها را تبدیل به کفش می‌کند و این محصولات به جنوب کشور و کشورهای عربی صادرمی‌شود و هر فرد در خانه خود با بافتن گیوه زندگی خود را تأمین می‌کند.

موسوی با بیان اینکه در بخش چرم پیشرفت خوبی کردیم، اظهار کرد: کارگاه‌های چرم به برند تبدیل شده و با تولیدات خارجی برابری می‌کند.

وی در مورد بسته بندی مصولات صنایع دستی و برندسازی تصریح کرد: بعضی تولیدکنندگان از برندهایی استفاده می‌کنند که تناسبی با فرهنگ ایرانی ندارد در حالی که می‌توانند از نقوش ایرانی و نمادها و کاشی‌های به‌کار رفته در سلطانیه که اصالت دارند استفاده کنند.

منبع/ مهر