در طنین زنگ سالروز واقعهای که خاک تاریخ را لرزاند، ایستادهایم به احترام حماسهای که نه تنها یک رویداد تاریخی، بلکه مشعلی جاودانه برای وجدان بشریّت است. کربلا؛ واژهای که در خود، سرگذشت ایثار، مردانگی، و حقیقت را در برابر تیرگیها حمل میکند
پایگاه خبری صدای زنجان نیوز/ در طنین
زنگ سالروز واقعهای که خاک تاریخ را لرزاند، ایستادهایم به احترام حماسهای که
نه تنها یک رویداد تاریخی، بلکه مشعلی جاودانه برای وجدان بشریّت است. کربلا؛ واژهای
که در خود، سرگذشت ایثار، مردانگی، و حقیقت را در برابر تیرگیها حمل میکند.
در میدان
جغرافیایی کوچک اما بزرگ در تاریخ و در معنایی به نام کربلا و عاشورا، امام حسین
(علیهالسلام) و یاران با وفایش، تنها برای بقای یک سنت دینی نجنگیدند، بلکه برای
حفظ کرامت انسان، برای نه گفتن به سلطه، برای آری گفتن حق، برخاستندوقیام کردند .
قیام او نه بهخاطر قدرتطلبی بود، نه از سر
خشونت؛ که خیزشی از بیداری در برابر خواب غفلت بود.
در
کربلا، خون در برابر شمشیر پیروز شد؛ چراکه ایمان، ریشه در دل داشت، نه در زره.
زنانی چون حضرت زینب (سلاماللهعلیها) قامت استقامت را با اشک و صبر معنا کردند.
کودکان، بیپناه اما مقاوم، حماسهای نوشتند که قرنهاست قلبها را میلرزاند.
آری،
کربلا نمایشگاه تضادهای بشری بود: حق در برابر باطل، نور در برابر تاریکی، حیات در
دل مرگ. و در پایان این صحنه خونین، پیروزی نه با شمشیر که با شهادت رقم خورد.
امام حسین (علیهالسلام) با قطرهقطره خون خود، نهال آزادی و آگاهی را آبیاری کرد.
او
فرمود: "اگر دین ندارید، لااقل آزاده باشید!" جملهای که امروز، همچنان
در گوش تاریخ زمزمه میشود.
و این
پیام کربلا برای ماست؛ که در کربلای زمانه خود، با ظلم ستیز کنیم. شاید دشمن
امروزمان لشکر یزید نباشد، اما میتواند بیعدالتی، فساد، یا حتی خاموشی وجدان
باشد.
امام
حسین، معلمیست که هر سال، هر محرم، ما را به کلاس درس غیرت، صداقت، و فداکاری فرا
میخواند. و ما، اگر گوش دل داشته باشیم، صدای او را در وجدانمان میشنویم:
«برخیز...
تو هم میتوانی مشعلدار پیام حسین(ع) باشی که هر روز عاشورا و هر جا می تواند
کربلا باشد.»(کُلِّ یَومِِ عاشورا وَ کُلِّ اَرضِِ کُربُلا.)
در
سالگرد واقعهای فراموشنشدنی، به یاد میآوریم آن رویداد بزرگ تاریخ بشریّت؛
واقعة کربلا؛ جایی که حق با شجاعت مقابل باطل ایستاد و هر قدم از حرکت امام حسین
(علیهالسلام) فلسفهای عمیق از زندگی و مرگ داشت.
امام
حسین (علیهالسلام)، پسر امیر المؤمنین علی (ع)و نواده پیامبر اسلام(ص)، نه تنها
برای حفظ دین جدّش بلکه برای نجات انسانیّت
از ظلم و استبداد، در برابر یزید قیام کرد. قیامی که بدون شک بزرگترین مقاومت معنوی
و اخلاقی در برابر فساد و ستم بود.
در
کربلا، انسانها نه با شمشیر، بلکه با ایمان جنگیدند.
در
کربلا، زنان و کودکان، شاهد شهادت مردان خود بودند و صبری عظیم نشان دادند.
در
کربلا، یک اردوگاه کوچک، در برابر یک لشکری بزرگ مقاومت وایستادگی کرد.
اما در
آخر، پیروز حقیقی تنها کسی بود که با شهادتش، انسانیت را زنده نمود: امام حسین (علیهالسلام).
شهادت
ایشان، پایان داستان نبود، بلکه شروعی نوین برای هوشیاری امّت اسلامی و همه
دوستداران عدالت در تمام اعصار و
قرون بود.
کربلا
هرگز فراموش نمیشود، زیرا اینجا بود که یک انسان، برای انسانیت جان داد.
و ما
امروز، با یاد و خاطره این قیام، هر روز در کربلای خودمان ایستادهایم: در برابر
ظلم، در برابر ستم، در برابر فراموشی ارزشها.
امام
حسین (ع) تنها برای یک زمان نیامد؛ صدای او، پیام جهانی آزادگیست. صدایی که در دل
هر آزادمرد و آزادهزن طنین میاندازد، چه در کربلا، چه در خرمشهر، چه در غزه و
لبنان و هر نقطهای از جهان، که حق در بند و باطل در مسند باشد.
و
امروز، پس از آن روزهای حماسه، مقاومت و وحدت در برابر اقدامات تجاوزکارانه اسراییل
کودک کش و آمریکای جنایتکار ، نام شهیدانمان با عطر کربلا در آمیخته است. چراکه
آنان نه فقط سربازان وطن، بلکه ادامهدهندگان راه کاروان کربلا بودند. امام حسین
(ع)، نهتنها استاد مکتب شهادت، که راهنمای روشن تاریخ است. راهی که از دشت نینوا
آغاز شد و تا سرزمین دلهای آزادگان امتداد دارد.
در
روزهای تاریک و داغ «جنگ تحمیلی و دفاع ملی»، وقتی آسمان با صدای بمباران شکافته میشد
و خاک میهن از خون فرزندانش رنگ میگرفت، مردانی برخاستند که دلشان نه از جنس
فولاد، که از ایمان بود. دلیرانی که برابر هیمنهی نظامی دشمن و تکنولوژی سرکوب
جهانی ایستادگی کردند، نه از سر بیپروایی، که از سر آگاهی. آنان تربیتیافتگان
مکتب عاشورا بودند، شاگردان کلاس درس سیدالشهدا (ع)، که معنای آزادگی را از کربلا
آموخته بودند.
و آنان
که در راه دفاع از میهن برابر هیمنهی نظامی لشگر سلطه جهانی و تکنولوژی سرکوب و
بمباران، در روزهای «جنگ تحمیلی و دفاع ملی» ایستادند، بدون شک، در مکتب عاشورا
بزرگ شده بودند و پیام آزادگی سرور وسالار
شهیدان را در گوش جان داشتند که به آزادگی دعوت میکرد.شهدای این دفاع ملی
شاگردان کربلا بودند و امام
حسین
(ع)، همیشه استاد مکتب شهادت و آزادگی است و پیام او راهنمای بزرگی برای تاریخ و
جغرافیای احرار و آزادگان جهان.